Οι Γυναίκες του Παπαδιαμάντη του Πέτρου Ζούλια (Θέατρο Χώρα)
Ενδιαφέροντες διάλογοι. Καταπληκτικός Παπαδιαμάντης. Κατά τα λοιπά, το στήσιμο θύμιζε σχολική παράσταση. (οχι)
Άγριος Σπόρος του Γ. Τσίρου από την Ελ. Σκότη (Επί Κολωνώ)
Πολύ καλό θεατρικό έργο. Ο Σταμουλακάκος πολύ καλός , όχι καλύτερος απο τον Σπυριδακη. Μαριάνου και Βαλάσης πολύ καλοί επίσης. (... δυο, τρεις φορές)
Η λάμψη μιας ασήμαντης νύχτας του Conor McPherson από την Ελ. Σκότη (Επί Κολωνώ)
Καλή παράσταση. Θεατρικό έργο απλό αλλά με ξεχωριστή ευαισθησία. (ναι, και στο ενδιάμεσο ποτό στην καλύτερη αυλή-μπαράκι της Αθήνας)
Λεμον μια παράσταση βασισμένη στο 1900 του Alessandro Baricco από την Γ. Τσαγκαράκη (Θέατρο Radar)
Παρότι το θέμα του μου ήταν αδιάφορο, η παράσταση άξιζε με το παραπάνω. Υπέροχοι ηθοποιοί. (ναι)
Γρανάδα του Γιάννη Καλαβριανού (Θέατρο του Νέου Κόσμου)
Πάρα πολλές ιδέες, υπερβολή! Γενικά όμως καλή παράσταση. Ξεχωρίζω την Φιλαρέτη Κομνηνού, χωρίς να υστερούν οι υπόλοιποι. (ναι)
Πνεύμονες του Duncan Macmillan από τον Δ. Λάλο (Θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις)
Μερικά πολύ ενδιαφέροντα θεατρικά στοιχεία: ανύπαρκτο σκηνικό, στιγμιαία αλλαγή χρόνου και χώρου. Απλή ιστορία, αλλά φρέσκοι ηθοποιοί και έξυπνο, σύγχρονο στήσιμο. (ναι με καλή σαγκρία)
Δούλες του Jean Genet από τον Cezaris Graužinis (Θέατρο του Νέου Κόσμου)
Δεν με έπεισε. Αν είχα διαβάσει το εισαγωγικό σημείωμα του σκηνοθέτη (ασυνήθιστα μεγάλες κουβέντες π.χ. θάνατος του θεάτρου) , φυσικά και δεν θα πήγαινα. Δες την κριτική της Λ. Αρκουμανέα στο Lifo, τα λέει όλα. (δυστυχώς οχι)
Η επανένωση της Βόρεια με τη Νότια Κορέα του Joël Pommerat από τον Ν. Μαστοράκη (Θέατρο Τέχνης)
Καλό σύγχρονο θέατρο. Άψογη παράσταση. (Χρυσο Καραφακι της οδου Φειδίου)
Βυσσινόκηπος του Anton Chekhov από τον Μαρκουλάκη (Θέατρο Δημήτρης Χόρν)
Εξαιρετικό από κάθε άποψη. Στην τρίτη σειρά στο κέντρο, μοναδική εμπειρία η υποκριτική της Μπαζάκα και του Λιγνάδη. (Βραβειο κοινού)